საშვილოსნოს ყელის ხერხემლის ოსტეოქონდროზის მკურნალობა

40 წელს გადაცილებული ადამიანების 80%-ს აწუხებს საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი, რომელთა უმეტესობა არც კი ფიქრობს მათი დაავადების ნამდვილ მიზეზზე. იმავდროულად, ხერხემლის დეგენერაციული ცვლილებები იწვევს მისი სტრუქტურისა და ფუნქციების დარღვევას და ასევე აღმოჩნდება მრავალი დაავადების ძირეული მიზეზი.

კისრის ტკივილი ოსტეოქონდროზით

რატომ ვითარდება საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზი, მისი პრევენცია

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის განვითარება ყველაზე ხშირად იწვევს უმოძრაო ცხოვრების წესს, ზურგისა და კისრის ხანგრძლივ იძულებით პოვნას არასასიამოვნო მდგომარეობაში. დაავადების დაწყება ჩვეულებრივ შეუმჩნეველი რჩება, დეგენერაციის სიმპტომები თანდათან მატულობს და ბევრი ადამიანი ყურადღებას არ აქცევს მზარდ თავის ტკივილს, დისკომფორტს კისერზე, კისერსა და ზურგში. დაავადების პროგრესირებასთან ერთად უერთდება დაბუჟებისა და ჩხვლეტის შეგრძნება ხელებში, პალპიტაცია, თავბრუსხვევა, მომატებული დაღლილობა და გაღიზიანება. ეს სიმპტომები სხვა არაფერია, თუ არა საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის გამოვლინება.

დაავადების საწყის ეტაპზე სპეციალური მკურნალობა არ არის საჭირო, მაგრამ უნდა იქნას მიღებული პრევენციული ზომები ოსტეოქონდროზის შემდგომი განვითარების თავიდან ასაცილებლად. მნიშვნელოვან როლს ასრულებს თერაპიული ტანვარჯიში: რეგულარულად უნდა გააკეთოთ დილის ვარჯიშები, შეეცადოთ შეინარჩუნოთ სწორი პოზა სამუშაოსა და დასვენების დროს. მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ცუდი ჩვევების უარყოფა, ზომიერად კალორიული დიეტის დაცვა, ცხიმოვანი, ცხარე და მარილიანი საკვების უარყოფა, სიმძიმეების აწევის შეზღუდვა.

საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის მკურნალობა

სამწუხაროდ, უმეტეს შემთხვევაში შესაძლებელია მხოლოდ დაავადების პროგრესირების შენელება, ამიტომ ამ დაავადების მკურნალობის სხვა კომპლექსურ მეთოდებს უნდა მიმართოთ. თერაპიას ატარებს ნევროლოგი, საჭიროების შემთხვევაში კონსულტაციას უწევს შესაბამისი სპეციალობის ექიმებს: ვერტებროლოგს, ოსტეოპათს და თითოეულ შემთხვევაში ინდივიდუალურად დანიშნავს მკურნალობას.

ექიმის დანიშნულებით, წამლის თერაპიის კურსი გამოიყენება ხერხემლის ანთების მოსახსნელად, მტკივნეული სპაზმების აღმოსაფხვრელად და დარღვეული სისხლის ნაკადის აღსადგენად. ინიშნება ტკივილგამაყუჩებელი საშუალებები, B ჯგუფის ვიტამინები. კარგი თერაპიული ეფექტი აქვს ფიზიოთერაპიულ პროცედურებს: მაგნიტური ველები, ულტრაბგერითი, ლაზერი, რომელიც ხსნის ტკივილს.

მკურნალობის ფიზიოთერაპიული მეთოდების გამოყენება ასევე კარგად ხსნის ტკივილს და აადვილებს გამოჯანმრთელების პროცესს დაავადების გამწვავების შემდეგ. მწვავე მდგომარეობის მოხსნის შემდეგ გამოიყენება ფიზიოთერაპიული ვარჯიშები, მასაჟი, რეფლექსოლოგია, ზურგის ტრაქცია. ეს აქტივობები მიზნად ისახავს თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის გაუმჯობესებას და საშვილოსნოს ყელის ხერხემლის მეტაბოლიზმის ნორმალიზებას.

ამ პროცედურებს ატარებს სპეციალურად გაწვრთნილი მასაჟისტი. ახლოს არის ტვინის სასიცოცხლო ცენტრები, რომლებიც არეგულირებენ სხეულის ძირითად ფუნქციებს, ამიტომ განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო ასეთი მანიპულაციების განხორციელებისას, რათა არ დაზარალდეს პაციენტის მდგომარეობა. ამ მკურნალობის გარდა, პაციენტს ენიშნება საშვილოსნოს ყელის საყელოს ტარება. ეს აუცილებელია იმისათვის, რომ მივაღწიოთ ხერხემლიანების ფიქსაციას გარკვეულ მდგომარეობაში და უზრუნველყოს სიმშვიდე ხერხემლის დაზიანებული ნაწილისთვის. საყელოს ტარება უნდა გაგრძელდეს მინიმუმ 1 თვე, მაგრამ არა უმეტეს 2-3 საათისა დღეში. ღამის ძილის დროს კისრის და სხეულის სწორი პოზიციის მიღწევა შესაძლებელია ორთოპედიული ლეიბებისა და ბალიშების დახმარებით.

აუცილებლობის შემთხვევაში ნეიროქირურგებთან კონსულტაციის შემდეგ შეიძლება დანიშნოს ქირურგიული მკურნალობა - მალთაშუა დისკის განადგურებისა და სიცოცხლისათვის საშიში გართულებების განვითარების შემთხვევაში. საშვილოსნოს ყელის ოსტეოქონდროზის პროფილაქტიკისა და მკურნალობის დროულმა ღონისძიებებმა შეიძლება აღადგინოს ადამიანის ჯანმრთელობა და კეთილდღეობა.